அன்று கப்பலிலே ஏறிவந்து- இலங்கைக்
கரைசேர்ந்த முப்பாட்டன் சோற்றுக்காய்
காடுவெட்டி தேயிலைநாட்டி-வெள்ளைக்
காரனுக்காய் உழைத்தாரே.
எட்டு அடிகொண்ட லயமென்று -நீண்ட
அடுத்தடுத்தக் குடிசைக்குள்ளே -கொத்து
அடிமைபோல் வாழ்ந்தேதான் -சொந்த
அறிவுமங்கிக் கிடந்தாரே.
பத்து மணிநேரம் வேலைசெய்தும்-தினம்
மடியேந்தி பிச்சைகேட்கும் -வாழ்வின்
மகிழ்ச்சியினை இழந்தபடி- நித்தம்
மாடாக உழைத்தாரே.
சிந்தும் வியர்வைக்குப் பரிசாக-சொற்ப
வேதனத்தை மட்டுமவன்-பெற்று
வெள்ளைக்காரன் உயரபாடு பட்டு
வேதனையால் உழன்றாரே.
ஓர்நாள் அவன்மாண்ட பின்னாலே-வந்த
அவன்பிள்ளை பேரப்பிள்ளை-எல்லாம்
அடுத்தடுத்து அவன்வழியே வாழ்ந்து
அடிமாடாய் போனாரே.
அந்த வெள்ளைக்காரன் போனபின்னே-பெற்ற
விடுதலைக்கு பின்னாலே-வாழ்வில்
விடிவெள்ளி தோன்றுமென்று-எண்ணி
வெறுங்கனவு கண்டாரே.
கண்ட கனவெல்லாம் பலிக்குமென்று-இன்றும்
காத்திருந்து காத்திருந்து-கட்டை
கல்லறைக்கு போகுமட்டும்-இங்கே
கஷ்டமோன்றே கண்டாரே.
நாடு சுதந்திரத்தைக் கண்டபின்னும்-வாழ்வில்
சுதந்திரத்தைக் காணாமல்-வாடி
சுமைதாங்க முடியாமல்-ஏழ்மை
சுட்டெரிக்க வீழ்ந்தாரே.
இன்னும் உழைப்பைமட்டும்சுரண்டுகின்ற-. பேர்கள்
உறிஞ்சிட்டார் இவருதிரம்-என்று
உயர்வுக்கு வழிகேட்டுப் -போனால்
உதைக்கின்றார் சொல்லாலே.
எங்கள் தேசத்தின் பொருளாதாரம்-இவர்கள்
தேர்தல்வரும் காலங்களில் தெய்வம்
திருவிழாக்கள் முடிந்திட்டப் -பின்னால்
தேய்ந்தசெருப் பானாரே.
என்றும் எவன்செத்தால் எனக்கென்ன வென்று
எமன்போல பகல்வேசம் போட்டு
இவருயிரை வாங்குகின்றக் கூட்டம்
எடுப்பாய்வாழ் கின்றாரே.
இப்படி வாழுகின்ற கொடுங்கூட்டம் அழிந்து
வாழாத ஏழைகளும் -வாழ்வில்
வசந்தத்தை காணுமொரு விடியல்
வரும்நாளுக் கேங்குகின்றாரே.!