பதியிழந்து பலமிழந்து,
படைத்துவிட்ட நாடிழந்து,
கதியிழந்து வருவரல்ல அகதி! – ஆங்கே
விதியிருந்தும் கதியிருந்தும்,
விபரமற்றோர் தமைமிதிக்கும்,
வீணர்களே உள்ளூரின் அகதி!
நெற்றிதன்னில் வழிகின்ற,
நீள்வியர்வை நிலஞ்சிந்த,
கஷ்டமுற்று உழைப்பவனின் கூலி! – அதை
பத்தினுக்கு எட்டாக்கி,
பகற்கொள்ளை அடிப்பவரே,
சொத்துசுகம் வைத்திருந்தும் அகதி!
விற்றுவிடும் தானியங்கள்,
விலையேறிப் போகையிலே,
சுற்றியதைச் சுருட்டிவைக்கும் தகுதி! – அதில்
பெற்றுவிடும் லாபமெண்ணிப்,
பிறர்வயிற்றை நோகவைக்கும்,
அற்பர்களே இதயமில்லா அகதி!
நலிந்துவிட்டோர்க்(கு) உதவித்தொகை,
நல்லபடி அரசுதர,
நாணமின்றித் தின்னுமதி காரி! – அவன்
மெலிந்தே வலிந்திரக்கும்,
மேனியர்க்கும் கேவலமாய்,
நலிந்துவிட்ட நோயான அகதி!
வீட்டிலுள்ளோர் பசியிருக்க,
வெறிபிடித்துக் கூத்தியரின்,
பாட்டினிலே தமைமறக்கும் தகுதி! – அதை
நாட்டமுடன் செய்துவிட்டு,
நல்லவர் வரிசையிலே,
நாடும் வெள்ளை வேட்டியரும் அகதி!
பண்படுத்தும் ஆயுதமாய்,
பலமதங்கள் தோன்றிடினும்,
பக்குவத்தை அடையாத பகுதி! – இன்னும்
கண்துடைப்புச் சாஸ்த்திரத்தைக்,
காரணமாய்க் காட்டிப்பலி,
காண்பவரே ஞானமற்ற அகதி!
தஞ்சமென்று துணைகேட்டு,
தளர்ந்துவரும் அகதியரை,
தாங்கும்ஐயா பல்வேறு இதயம்! – ஆனால்,
அஞ்சுவகைப் பாதகமும்,
அச்சுவெல்ல மாக உண்ணும்,
நஞ்சருக்கு யார்கொடுப்பார் எதையும்…?