கவிதை: நட்பும் கத்தரிக்கோலும்

உனக்கான
திட்டுதல்களை நானும்
எனக்கான
திட்டுதல்களை நீயும்
தாங்கிக் கொள்கின்ற
அவமான நிமிஷங்களில்
சுமைதாங்கிக் கல்லாகிறது
நமது நட்பு.

கையில் காசில்லா காலங்களிலும்
நெஞ்சில் சுமையில்லாக் கோலங்களோடு
சந்தோசங்களுடன்
வானவில் பறவைகளாய்
அழகாகும் நமது நட்பின்
மகத்துவத்துக்கு
நாம் பகிர்ந்து கொண்ட
துண்டு பீடி சாட்சி.

உன்னால் ,
என்னால் இந்த இரண்டும்
நம்மால் என்று ஆன
நமது நட்பின் கரங்களில்
மலர்கள் கொடுக்காத
முற்களுக்கு ஒருபோதும்
புரிவதில்லை
நட்பின் பூக்களில்
விஷங்கள் வழிவதில்லை
என்னும் உண்மை.

துயரங்களை பங்குவைத்து
தோள் சாயும்
தோழமை இல்லா வாழ்க்கை
சாகரத்தின் நடுவே
துடுப்பிழந்த தோணியாய்