மணப்பாறைக்கு (திருச்சி) அண்மையிலுள்ள நடுக்காட்டுப்பட்டியில் குழாய்க்கிணற்றினுள் தவறி விழுந்த இரன்டு வயதுக்குழந்தை சுர்ஜித்தைக் காப்பாற்றுவதற்காக அனைவரும் போரடிக்கொண்டிருக்கின்றார்கள். தற்போது ஆழ்துளக்கிணறுக்கருகில் இன்னுமொரு துளையிட்டுச் சென்று காப்பாற்றும் வகையில் முயற்சி முன்னெடுக்கப்படுகின்றது. குழந்தையை விரைவில் மீட்டெடுப்பார்கள் என்று எதிர்பார்ப்போம்; வேண்டுதல் செய்வோம்.
எழுத்தாளர் நந்தினி சேவியர் தான் படித்த சிறுகதைகள் மூலம் அறிந்த எழுத்தாளர்களையும், அவர்களது சிறுகதைகளில் தனக்குப் பிடித்த சிறுகதையையும் பற்றி முகநூலில் எழுதிவரும் சுருக்கக் குறிப்புகள் முகநூலில் மிகுந்த வரவேற்பைப்பெற்றவை. அவற்றில் அவரது ஆரம்ப அறிமுகக் குறிப்புகளை உள்ளடக்கிய தொகுதி ஒன்று ஏற்கனவே இலங்கையில் கொடகே பதிப்பகத்தினரால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. நந்தினி சேவியரின் இம்முகநூற் குறிப்புகள் இலக்கிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை. அதற்காக அவருக்கு தமிழ் இலக்கிய உலகம் பெரிதும் கடமைப்பட்டுள்ளது.
அண்மையில் அவர் எழுதிய நானூற்றி எண்பத்தியேழாவது குறிப்பினை வாசித்தேன். பதிவுகளில் தனது சிறுகதைகள் மூலம் அறியப்பட்ட எழுத்தாளர் கடல்புத்திரன் (ந.பாலமுரளி) பற்றியத் அக்குறிப்பு. அதனை இங்கு பகிர்ந்துகொள்கின்றேன். கடல்புத்திரனின் நாற்பத்தியொரு சிறுகதைகளை சிறுகதைகள்.காம் இணையத்தளத்திலும் வாசிக்கலாம். அதற்கான இணைய இணைப்பு: http://www.sirukathaigal.com/tag/%E0%AE%95%E0%AE%9F%E0%AE%B2%E0%AF%8D%E0%AE%AA%E0%AF%81%E0%AE%A4%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AE%A9%E0%AF%8D/page/5/
முகநூற் பதிவு: பிடித்த சிறுகதை. – 487 – நந்தினி சேவியர் –
நான் ஒரு மா.ஓ வாத இடது சாரி இயக்கத்தைச் சேர்ந்தவன். 50 வருடங்களுக்கு மேற்பட்ட அரசியல், இலக்கிய அனுபவத்துடன் இன்றும் நிறம்மாறாது இருப்பவன். தமிழ் தேசிய இயக்கங்கள் தலையெடுத்த காலத்திலும் அந்த அலைகளில் அள்ளுண்டு போகாதவன். தமிழரசுக்கட்சியின் தீவிர விமர்சனாக இருந்தபோதும் அவர்களின் அபிமானிகள் மத்தியில் எனக்கான நட்புவட்டம் இருந்தது. அதேபோல் இயக்க காலத்திலும் சகல இயக்கக்காரர்கள் மத்தியில் உள்ள இலக்கியக்காரர்களிடம் எனக்கான ஆதரவு இருந்தது. அவர்களுக்கு நான் யாரையும் காட்டிக்கொடுக்கமாட்டேன் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது. நான் அரச அராஜக நடவடிக்கைகளுக்கு எதிரானவன் என்பதை அவர்கள் அறிவார்கள். இலக்கிய ரீதியான நட்புடன் என்னோடு பழகிய சிலரை நான் இழந்து விட்டேன். அவர்களில் சகோதரப்படுகொலை செய்யப்பட்டவர்கள் அதிகம். நான் எழுதப்போகும் இவர் ஒரு இயக்கக்காரர். இடதுசாரி சிந்தனையை ஏற்றுக்கொண்ட இயக்கக்காரரே என்னோடு நிறைந்த உறவுடன் இருந்தனர். ஈரோஸ், புளட், ஈபிஆர்எல்எவ். என்எல்எவ்ரி இயக்கங்கள் இதில் குறிப்பிடப்பட வேண்டியவை. நான் ‘ஈழமுரசு ‘ பத்திரிகையிலும் சில காலம் கடமையாற்றியிருக்கிறேன். என் சுயத்தோடு. இவர் முன்நாள் ‘புளட் ‘ இயக்கத்தைச்சேர்ந்தவர். எனக்கு அறிமுகம் இல்லாதவர்.
– அண்மையில் முகநூலில் எழுதிய பதிவும் அதற்கான எதிர்வினைகள் சிலவும் இங்கு ஒரு பதிவுக்காக. – பதிவுகள் –
அண்மையில் எழுத்தாளர் கடல்புத்திரனுடன் அவரது ஆரம்ப கால இயக்க அனுபவங்களைப்பற்றிய உரையாடலொன்றின் போது அவர் கூறிய ஒரு விடயம் ஆச்சரியத்தைத் தந்தது. இவர் கொக்குவில் தொழில்நுட்பக் கல்லூரியில் படவரைஞர் கற்கை நெறி கற்று விட்டு ‘பில்டிங் சுப்பர்வைச’ராக யாழ்ப்பாணத்தில் இயங்கிக்கொண்டிருந்த நிறுவனமொன்றில் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். இவருடன் கொக்குவில் தொழில்நுட்பக் கல்லூரியில் அதே கற்கை நெறி கற்ற இன்னுமொருவரும் இவருடன் அதே நிறுவனத்தில் அதே வேலை பார்க்கத்தொடங்கினார். பின்னர் அந்நிறுவனத்தில் வேலை முடிவுக்கு வந்ததைத்தொடர்ந்து இருவரும் இயக்கங்களில் இணைந்து போராட முடிவெடுக்கின்றார்கள். இவரது நண்பர் புலிகளுடன் இணைய முடிவெடுக்கின்றார். இவருக்கு எந்த இயக்கத்தில் இணைவது என்பதில் குழப்பம். போதிய விளக்கமில்லை. இன்னும் விளக்கம் வேண்டுமென்று நினைக்கின்றார். இச்சமயத்தில் இவரது நண்பர் தனது மச்சானொருவன் ‘புளட்’ட்டில் இருந்ததாகவும்,, ஆனால் அவன் மேற்கு நாடொன்றுக்குச் சென்று விட்டதாகவும், வேண்டுமானால் அவன் வைத்திருந்த அரசியல் பிரசுரங்கள் எல்லாம் தன்னிடமிருப்பதாகவும், அவற்றைக் கொண்டு வந்து தருவதாகவும் கூறுகின்றார். இவரும் அதற்குச் சம்மதிக்கவே இவரது நண்பர் அப்பிரசுரங்கள், நூல்களையெல்லாம் கொண்டுவந்து இவரிடம் கொடுக்கின்றார். அவற்றை வாசித்து விட்டு இவர் முடிவெடுக்கின்றார் ‘புளட்’டில் இணைவதாக. அதே சமயம் இவரது நண்பரோ புலிகளுடன் இணைந்து விட்டார். பின்னர் அவர் போராட்டத்தில் மரணித்தும் விட்டார்.
இது எனக்கு மிகவும் ஆச்சரியத்தைத் தந்தது. புலிகளுடன் இணைந்து போராடச் சென்ற ஒருவர் தன் நண்பருக்கு புளட்டிலிருந்த மச்சானின் அரசியல் பிரசுரங்கள், நூல்களைப் படிக்கக் கொடுக்கின்றார். தன்னுடன் வா என்று அவர் அழைக்கவில்லை. இவ்விதம்தான் 83 இனக்கலவரத்தையடுத்து ஆயிரக்கணக்கில் தமிழ் இளைஞர்கள் ஆயுதம் தாங்கிப்போராடப் புறப்பட்டார்கள். அதற்குக் காரணம் அன்றைய ஜே.ஆரின் அரசின் அடக்குமுறைகள். அவ்விதம் புறப்பட்டவர்களுக்கிடையில்; இயக்கரீதியான முரண்பாடுகள் எவையுமிருக்கவில்லை. இயக்கமெதுவானாலும் போராடச் சென்றால் சரி என்ற எண்ணமே இருந்தது. ஆனால் பின்னர் இவ்விதம் போராடப்புறப்பட்டவர்கள் ஒருவரையொருவர் கொன்று குவிக்கும் நிலை ஏற்பட்டது துரதிருஷ்ட்டமானது.
தித்திக்க தித்திக்க பட்சணங்கள் செய்திடுவோம்
தெருவெங்கும் மத்தாப்பு வெடிவெடித்து நின்றிடுவோம்
மொத்தமுள்ள உறவுகளை முகமலர்ச்சி ஆக்கிடுவோம்
அத்தனைபேர் ஆசியையும் அன்புடனே பெற்றிடுவோம்
சித்தமதில் சினமதனை தேக்கிவிடா நாமிருப்போம்
செருக்கென்னும் குணமதனை சிறகொடியப் பண்ணிடுவோம்
அர்த்தமுடன் தீபாவளி அமைந்திடவே வேண்டுமென
அனைவருமே ஆண்டவனை அடிதொழுது பரவிநிற்போம் !
தமிழின் பெருமையை உலகிற்குப் பறை சாற்றியவை தமிழ் இலக்கியங்கள். சங்க இலக்கியங்கள் அற இலக்கியங்கள் காப்பிய இலக்கியங்கள் பக்தி இலக்கியங்கள் எனத் தொடர்ந்து இன்றைய நவீன இலக்கியங்கள் வரை ஒவ்வொரு படைப்புகளும் தன்னளவில் தனித்துவம் பெற்றனவாக விளங்கி வருகின்றன. குறிப்பாக ஆய்வுக்குரிய காப்பிய இலக்கியங்கள்.
அகத்தையும் புறத்தையும் பாடுபொருளாகக் கொண்ட சங்க இலக்கியங்கள் குறுகிய அடிகளில் மக்களின் உள்ளத்து உணர்வுகளின் வெளிப்பாடாய் வாழ்வியல் பதிவுகளாய் அமைந்தன. அற இலக்கியங்கள் அம்மக்களுக்கு நல்வழியை எடுத்தோதின. பின்வந்த காப்பிய இலக்கியங்கள் அகம், புறம், அறம், பக்தி என்ற பல நிலைப்பாடுகளையும் ஒருங்கே தன்னகத்துக்; கொண்டு தோன்றியதுடன் அவை தோன்றிய சமூகப் பதிவாய் அமைந்ததும் தனிச் சிறப்பாகும். தாம் தோன்றிய சமூகக் கட்டமைப்புக்குக் உட்பட்டு அதே நேரத்தில் சமூக மேன்மைக்குக் காரணமான தங்களது உள்ளக்கிடக்கைகளை நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ தங்கள் படைப்புகளின் வழி பதிவு செய்து வரலாற்றில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றனர் காப்பியப்;பெருமக்கள். இது இவர்களுடைய ஆளுமைத்திறனாகும். இவ்வாளுமைப்பண்பை உணர இவர்கள் தம் படைப்புகளை ஆழ்ந்து நோக்கவேண்டும்.
படைப்புகளை ஆழ்ந்து நோக்கினால் மட்டுமே படைப்பின் நோக்கம் பற்றியும் அறியஇயலும். அவற்றின்வழி அப்படைப்பு தோன்றிய சமூகம் பற்றியும் உணரவியலும். சமுதாயத்திற்குத் தன் உருவாக்கத்தின் வழி ஏதோ ஒன்றைக் கூறவியலும் ஆசிரியனின் உள்ளக்கிடக்கையை உணரமுடியும். அவ்வாறில்லாமல் ஓர்காப்பியத்தைச் சுவைக்காகப் பொழுதுபோக்கிற்காகப் புத்திலக்கியம் என்ற நிலையில் மட்டும் காண்பது சரியானதல்ல. காப்பிய ஆசிரியனின் ஒவ்வொரு படைப்பும் நல்லகருத்து உருவாக்கத்திற்கே. அந்த சமூகநோக்குச் சிந்தனையைக், கருத்தினைத் தான் உருவாக்கிய மாந்தர் படைப்புளின் வழி அவ்வாசிரியன் வெளிக்கொணருகின்றான்.
1.கருங்காணு. – நாவல் அ ரங்கசாமி
மலேசிய எழுத்தாளர் அ ரங்கசாமி அவர்கள் சமீபத்திய நூல் கருங்காணு.அவர் முன்பு ஐந்து நாவல்கள் எழுதி இருக்கிறார். இவற்றில் சயாம் மரண ரயில். சாதாரணத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் கம்யூனிஸ்டுகளின் பங்களிப்பு போன்றவை அவர் நாவல்களில் குறிப்பிடத்தக்க பதிவுகளாக உள்ளன இந்த நாவல்களின் பல அம்சங்களை மீண்டும் கருங்காணு நாவலில் கொண்டுவந்திருக்கிறார் ரங்கசாமி அவர்கள். 1940களில் தொடங்கி சுமார் 20ஆண்டுகள் மலேசியா சுதந்திரம் வரைக்குமான காலகட்டம் இந்த நாவலில் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது பொன்னன் என்ற ஒரு தமிழனின் குடும்பத்தை மையமாக வைத்து இந்த நாவல் எழுதப்பட்டிருக்கிறது . ஒரு தமிழ் குடும்ப வாழ்க்கை என்பது மட்டுமில்லாமல் மலேசிய தமிழர்கள் மலேசியாவில் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சனைகள் வாழ்வியல் சிக்கல்களை மிகவும் கூர்மையாக இந்த நாவல் சொல்கிறது .
இந்த நாவல் நாதன் என்ற புரட்சியாளன் ஒரு முக்கிய கதாபாத்திரமாக வருகிறார் . தோட்டக் காட்டில் உள்ள தமிழர்களை ஒருங்கிணைப்பதற்காக முயற்சியில் அவர் பெரும் ஈடுபாட்டை காட்டுகிறார். அவர் மூலம் பலருக்கு சில உரிமைகள் கிடைக்கிறது. இன்னைக்கு நமக்கு இருக்கிற ஒரே வழி மண்ணுல நமக்காக நாமே பாடுபடுவதுதான் என்று மக்கள் உணர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் . அதை தன்னுடைய உழைப்பிலும் செலுத்துகிறார்கள் ரேஷன் கடை வருகை , மக்களின் வாழ்க்கையில் ஏற்படுத்தும் சஞ்சலங்கள் சொல்லப்பட்டிருக்கின்றன கம்யூனிஸ்டுகள் எப்படி அந்த காலத்தில் மக்கள் விரோத நடவடிக்கைகளில் இருந்தார்கள் என்பதை தெளிவாக சொல்லி இருக்கிறார், இந்த நாவலில் செம்பணைக் காடுகளுக்குள் இருந்துகொண்டு செம்மரங்கள் மூலம் என்னை தயாரித்து வெளிக்கொணரப்படுகிறது என்பது ஒரு பகுதியாக சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. இன்றைக்கு பாமாயில் இந்தியாவில் அதிகளவில் ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறது சாதாரண மக்களுக்காக ரேஷன் கடைகளில் இந்த பாமாயில் விற்கப்படுகிறது . இதன் காரணமாக இந்தியாவில் உள்நாட்டு எண்ணெய் வகைகள் புறக்கணிக்கப்பட்டு மக்களின் ஆரோக்கியம் பாதிக்கப்படுகிறது. இந்த பாம் ஆயில் எப்படி தயாரிப்பிற்கு வந்தது என்பதை பல கதாபாத்திரங்கள் மூலம் பெறப்படுகிறது .நெல் சோறு பற்றி கேள்விப்பட்டு இருப்போம் இதில் மரவள்ளி சோறு பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன . உழைப்பு உழைப்பு உழைப்பு என்ற ரீதியில் தமிழர்கள் சென்று கொண்டே இருக்கிறார்கள் ஜப்பான்காரர்கள் உடைய ஆக்கிரமிப்பு தமிழர்களின் வாழ்க்கையில் பல சோதனைகளை எழுப்புகிறது . பிறகு 1953 அவர்கள் சரணடைந்து விடுகிறார்கள் அதற்கு பின்னால் வருகின்ற காலகட்ட சோதனைகளும் விளக்கப்பட்டுள்ளன. நமக்கு எல்லாம் நல்ல காலம்தான் வெள்ளைக்காரன் சீக்கிரம் திரும்பி வந்து விடுவாள் பழைய காலம் திரும்பும் என்று பல நம்பிக்கைகள் சிலருக்கு வருகின்றன ஆங்கிலேயன் வருகின்றான், அவருடைய நடவடிக்கைகளும் உழைப்பாளர்களுக்கு எதிராகவும் இருக்கிறது , சுதந்திரம் , பெரும் கலகம் நேதாஜியின் எழுச்சியும் மரணமும் விரிவாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது நேதாஜியின் மரணம் சார்ந்து தமிழர்கள் வாழ்வில் எதிர்கொள்ளும் அதிர்ச்சிகளும் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது .
இலக்கியம் என்பது ஒரு மொழியின் வெளிப்பாடாகும். மொழி என்பது ஒரு சமூகத்தின் முழுமையான வெளிப்பாடாகும். சமூகம் என்பது சகமனிதர்களின் வாழ்வியல் திரட்சி ஆகும். மனித வாழ்வியல் என்பது சமூகப் பொருளுற்பத்தியையும் சமூகப் பண்பாட்டு நிறுவனங்களையும் சார்ந்து இயங்குதல் ஆகும். சார்ந்து இயங்குதலை சமூகக் கருத்தியல்கள் நெறிப்படுத்துகின்றன. கருத்தியல்களின் ஆகச்சிறந்த களமாக இலக்கியம் திகழ்கிறது. எனவே இலக்கியம் என்பது சமூக வாழ்வியலின் அதி முக்கியக் களமாகச் செயலாற்றுகின்றது. இலக்கியங்களை அணுகுதல் என்பது சமூகப் பண்பாட்டு நிறுவனங்களை அணுகுதல் என்பதன் அங்கமாகும். இதனால் மனித குலத்தின் சமூக வாழ்வியலை மதிப்பிடுவதற்கு ஒரு பொருத்தமானக் களமாக இலக்கிய அறிவியலை உணரலாம்.
இலக்கிய அறிவியல் என்ற தலைப்பிற்குள் இரண்டு சிந்தனைகளை முதன்மைப்படுத்துகிறோம்.
1. இலக்கியத்தை வரையறுத்து விளக்குதல்.
2. இலக்கியங்களை அணுகுகின்ற சுற்றிவளைக்கும் பார்வைகள்
இலக்கியத்திற்கு வரையறை கொடுப்பதென்பது மொழித் துறையில் சமூகவிஞ்ஞானம் ஆற்ற வேண்டிய அதிமுக்கியக் கடமையாகும். எனவே இங்கு இலக்கியத்தை விளங்கிக்கொள்ள வரையறை செய்துகொள்வோம்.
இலக்கியத்தை வரையறுத்து விளக்குதல்
எது இலக்கியம்?
இலக்கியம் என்பது இலக்கினை இயம்புதல் ஆகும். இலக்கு என்பது கருத்தியல் வெளிப்பாடாகும். இயம்புதல் என்பது பேசுதல் ஆகும். எனவே கருத்துக்களைப் பேசக்கூடிய களமாக இலக்கியம் இயங்குகிறது. இலக்கியத்தைத் துல்லியமாக வரையறுக்க முயலலாம்.
இலக்கியம் என்பது
சகமனிதர்களது வாழ்வியல் மேம்பாட்டிற்கான
ஒரு மொழியின் படைப்புகளாகும்
அவரை முதல் முதலில் நான் சந்தித்த இடம் யாழ்ப்பாணம் ஸ்ரான்லி கல்லூரி. அங்கு நான் கற்றவேளையில் அதன் பெயர் கனகரத்தினம் மத்திய கல்லூரி என மாற்றம் கண்டது. நீர்கொழும்பிலிருந்து ஆறாம்தர புலமைப்பரிசில் பெற்று அக்கல்லூரி ஆண்கள் விடுதியில் தங்கியிருந்து படித்துக்கொண்டிருந்தபோது, ஒருநாள் எங்கள் விடுதியின் சார்பில் எழுத்தாளர் டொமினி ஜீவாவை அழைத்து, கல்லூரியின் பிரதான மண்டபத்தில் மேடையேற்றி பேசவைத்தார்கள். ஒரு துவிச்சக்கர வண்டியில் வந்து பேசினார். வெள்ளை நிறத்தில் வேட்டியும் நேஷனலும் அணிந்திருந்தார். எனக்கு யாழ்ப்பாணம் அப்போது புதியது. அங்குதான் முதல் முதலில் அவரையும் பனைமரத்தையும் பார்த்தேன். எனக்குத் தெரியாத சங்கானை சாதிக்கலவரம் பற்றியும் ஆப்ரகாம் லிங்கன் பற்றியும் அவர் அன்று பேசியது மாத்திரமே இன்றும் நினைவில் தங்கியிருக்கிறது. அந்த வருடம் 1963.
அவர் அன்றுசொன்ன சாதிவேற்றுமை சமூக ஏற்றத்தாழ்வு என்பன பற்றிய புரிதல் அக்காலத்திலேயே அந்தக்கல்லூரி அமைந்திருந்த அரியாலைப்பிரதேசத்தில் நேரடியாக எனக்கு கிட்டியது. எந்தவொரு சொந்த பந்தங்களும் இல்லாதிருந்த அந்தப்பிரதேச வாழ்க்கை எனக்கு, எனது பூர்வீக ஊர்மீதும் வீட்டின் மீதும் ஏக்கத்தையே வளர்த்தது. என்னுடன் படித்த எனது மாமா மகன் முருகானந்தனுக்கும் தனது குடும்பத்தை விட்டு வந்த ஏக்கமிருந்தது. 1965 இல் அங்கிருந்து விடைபெற்று ஒரு நாள் இரவு புறப்படும் தபால் ரயிலில் கொழும்பு வந்து எங்கள் ஊர் திரும்பிவிட்டோம்.
அதன்பின்னர் 1975 ஆம் ஆண்டுவரையில் யாழ்ப்பாணத்தையே நான் திரும்பிப்பார்க்கவில்லை. சுமார் பத்தாண்டுகளின் பின்னர் என்னை யாழ்ப்பாணம் நோக்கி திரும்பிப் பார்க்கவைத்தவர்தான் அவர். ஒரு மாணவனாக அங்கு சென்று திரும்பிய என்னை ஒரு படைப்பிலக்கியவாதியாக மாற்றி மீண்டும் அங்கு அழைத்து எனது முதல் கதைத்தொகுதிக்கு யாழ். வீரசிங்கம் மண்டபத்தில் அறிமுகநிகழ்வு நடத்தி பாராட்டியவர்தான் அவர்.