அண்மையில் மறைந்த அமரர் இன்குலாப் நினைவாக எனக்கு மிகவும் பிடித்த அவரது கவிதைகளிலொன்றான ‘ஒவ்வொரு புல்லையும் பெயர்சொல்லி அழைப்பேன்’ என்னும் கவிதையையும், அவர் பற்றிய விக்கிபீடியாக் குறிப்பினையும் பகிர்ந்துகொள்கின்றேன். ‘சமயம் கடந்து மானுடம் கூடும், சுவரில்லாத சமவெளி தோறும், குறிகளில்லாத முகங்களில் விழிப்பேன்; மனிதம் என்றொரு பாடலை இசைப்பேன்’ என்று பாடிய மக்கள் கவிஞன் தன் இயக்கத்தை நிறுத்தி விட்டான். ஆனால் அவன் தன் எழுத்துகளோடு என்றும் வாழ்வான்.
ஒவ்வொரு புல்லையும் பெயர்சொல்லி அழைப்பேன்
பறவைகளோடு எல்லை கடப்பேன்
பெயர் தெரியாத கல்லையும் மண்ணையும்
எனக்குத் தெரிந்த சொல்லால் விளிப்பேன்
.
நீளும் கைகளில் தோழமை தொடரும்
நீளாத கையிலும் நெஞ்சம் படரும்
எனக்கு வேண்டும் உலகம் ஓர் கடலாய்
உலகுக்கு வேண்டும் நானும் ஓர் துளியாய்