அன்பின் ஆசிரியருக்கு, வணக்கம். மறைந்த விடுதலைப் புலிகளின் மகளிரணித் தலைவி தமிழினியின் சுயசரிதை சிங்கள மொழியில் வெளிவந்து, தமிழிலிருந்து சிங்கள மொழிக்கு மொழிபெயர்க்கப்பட்டு இலங்கையில் அதிகளவில் விற்பனையான நூலாக சாதனை படைத்திருக்கிறது. அந் நூலைக் குறித்த சிங்கள வாசகர்களது கருத்துக்களோடு ஒரு கட்டுரையை எழுதி இணைத்திருக்கிறேன்.
இப் புத்தக வெளியீடு, 2016.05.13 அன்றும், மற்றும் கலந்துரையாடல்கள் கொழும்பு, Sri Lanka Foundation Institute, ஹொரண, நகர மண்டபம், கண்டி புத்தகக் கண்காட்சி, ரூபவாஹினி தொலைக்காட்சி நிறுவனம், கொழும்பு தேசிய நூலக மண்டபம், சர்வதேச புத்தகக் கண்காட்சி போன்ற பல இடங்களில் இப்போது வரையில் தொடர்ந்து நடைபெற்றுக் கொண்டேயிருக்கின்றன. இந் நிகழ்வுகளில் இலங்கையின் பல முக்கியமான எழுத்தாளர்கள், கலை இலக்கியவாதிகளோடு, பதிப்பாளர் திரு.தர்மசிறி பண்டாரநாயக்க, மொழிபெயர்ப்பாளர் சாமிநாதன் விமல், தமிழினியின் கணவர் திரு.ஜெயக்குமாரன் ஆகியோர் கலந்து சிறப்பித்திருக்கின்றனர். கட்டுரையில் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கும் கருத்துக்கள், இந் நூல் தொடர்பான நேரடி மற்றும் சமூக வலைத்தள கலந்துரையாடல்களின் போது பெற்றுக் கொள்ளப்பட்டவையாகும்.
என்றும் அன்புடன்,
எம்.ரிஷான் ஷெரீப்
‘இதை ஏன் எழுத வேண்டும்? என என்னை நானே பல தடவைகள் கேட்டுக் கொண்டேன். என்னை எழுத ஊக்குவித்தது ஒரே ஒரு பதில்தான். அது, நான் உயிராக நேசிக்கும் மக்களிடம், எனது குரல்வளைக்குள் சிறைப்பட்டிருக்கும் சில உண்மைகளை வெளிப்படையாகக் கூற வேண்டும் என்பதாகும்.’
இலங்கை சமூகத்துக்கு விலை மதிப்பற்ற கொடையாகக் கருதப்படுகிறது முன்னாள் போராளியும், புலிகளின் அரசியல்துறை மகளிரணித் தலைவியாகவுமிருந்த தமிழினி எழுதிய அவரது வாழ்க்கைச் சரிதத்தின் சிங்கள மொழிபெயர்ப்புத் தொகுப்பு. இந்திய காலச்சுவடு பதிப்பக வெளியீடாக வெளிவந்த ‘ஒரு கூர் வாளின் நிழலில்’ தொகுப்பானது, ‘Thiyunu asipathaka sevana yata’ எனும் தலைப்பில் திரு.சாமிநாதன் விமலினால் சிங்களத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு, 260 பக்கங்களில், எழுத்தாளர் தர்மசிறி பண்டாரநாயக்கவினால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. இத் தொகுப்பே அண்மைக்காலமாக இலங்கையில் அதிகம் விற்பனையான சிங்கள மொழி புத்தகமாக அறியப்பட்டுள்ளது. சுரஸ பதிப்பகத்தால் வினியோகிக்கப்படும் இத் தொகுப்பானது, ஒரு மாதத்துக்கு இரண்டு பதிப்புக்களென அச்சிடப்படுகிறது எனும்போது, இப் புத்தகம் சிங்கள மொழி வாசகர்களை எந்தளவுக்கு ஈர்த்துள்ளதென்பதை அறியக் கூடியதாக இருக்கிறது.
“அழுதேன்….! அவனையும் அவனது தாய் தந்தையரையும் நினைத்து, உண்மையில்…. நான் வாய்விட்டு அழுதேன்!” 
ஒரு காலத்தில் யாழ்ப்பாணத்துத் தெருக்களில் ‘டபுள் டெக்கர் பஸ்’கள் ஓடித்திரிந்தன. எழுபதுகளின் இறுதிவரையில் ஓடியதாக ஞாபகம். கே.கே.ஸ். வீதிவழியாக மானிப்பாய் வரையில் அவ்விதமோடிய ‘டபுள் டெக்கரில்’ சில தடவைகள் பயணித்திருக்கின்றேன். ‘டபுள் டெக்கரில்’ பயணிக்கையில் எனக்கு எப்பொழுதுமே மேற்தட்டில் பயணிப்பதுதான் விருப்பம். ‘டிக்கற்’ எடுத்ததுமே மேலுக்கு ஓடிவிடுவேன். மேல் தட்டிலிருந்தபடி இருபுறமும் விரியும் காட்சிகளைப்பார்த்தபடி, அவ்வப்போது பஸ்ஸுடன் உராயும் இலைகளை இரசித்தபடி செல்வதில் அப்பொழுது ஒரு ‘திரில்’ இருக்கத்தான் செய்தது. 
வள்ளுவர் கம்பன் இளங்கோ பாரதி முதலான முன்னோடிகளை நாம் நேரில் பார்க்காமல் இவர்கள்தான் அவர்கள் என்று ஓவியங்கள் உருவப்படங்கள் சிலைகள் மூலம் தெரிந்துகொள்கின்றோம். இவர்களில் பாரதியின் ஒரிஜினல் படத்தை நம்மில் பலர் பார்த்திருந்தாலும், கறுப்புக் கோர்ட் வெள்ளை தலைப்பாகை தீட்சண்யமான கண்களுடன் பரவலாக அறிமுகம்பெற்ற படத்தைத்தான் பார்த்து வருகின்றோம். அந்தவரிசையில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மனை நடிகர் திலகம் சிவாஜியின் உருவத்தில் திரைப்படத்தில் பார்த்துவிட்டு அவரது சிம்ம கர்ஜனையை கேட்டு வியந்தோம். பிரிட்டிஷாரின் கிழக்கிந்தியக்கம்பனிக்கு அஞ்சாநெஞ்சனாகத் திகழ்ந்து இறுதியில் தூக்கில் தொங்கவிடப்பட்ட வீரபாண்டியகட்டபொம்மன் மடிந்த மண் கயத்தாறைக் கடந்து 1984 இல் திருநெல்வேலிக்குச் சென்றேன். கட்டபொம்மன் தூக்கிலிடப்பட்ட அந்தப் புளியமரம் இப்பொழுது அங்கே இல்லை. கட்டபொம்மன் பற்றிய பல கதைகள் இருக்கின்றன. அவன் ஒரு தெலுங்கு மொழிபேசும் குறுநில மன்னன் என்றும் வழிப்பறிக்கொள்ளைக்காரன் எனவும் எழுதப்பட்ட பதிவுகளை படித்திருக்கின்றேன். இவ்வாறு கட்டபொம்மனைப் பற்றிய தகவல்களைத் தெரிந்துகொள்வதற்கு முன்பே எனது இளம்பருவ பாடசாலைக்காலத்தில் இலங்கை வானொலியில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் திரைப்படத்தில் சக்தி கிருஷ்ணசாமியின் அனல்கக்கும் வசனங்களை சிவாஜிகணேசனின் கர்ஜனையில் அடிக்கடி கேட்டதன்பின்பு- அந்த வசனங்களை மனப்பாடம்செய்து பாடசாலையில் மாதாந்தம் நடக்கும் மாணவர் இலக்கிய மன்ற கூட்டத்தில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் வேடம் தரித்து நடித்தேன். ஜாக்சன் துரையாக நடித்த மாணவப்பருவத்து நண்பன் சபேசன் தற்பொழுது லண்டனிலிருக்கிறான். இடைசெவலைக் கடந்துதான் திருநெல்வேலிக்குப்போக வேண்டும். வழியில் வருகிறது கயத்தாறு. அந்த இடத்தில் இறங்கி கட்டபொம்மன் சிலையைப்பார்த்தேன். பாடசாலைப்பருவமும் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் திரைப்படமும் நினைவுக்கு வந்தன. அவ்விடத்தில் அந்தச்சிலை தோன்றுவதற்கு முன்னர் மக்கள் தாமாகவே ஒரு நினைவுச்சின்னத்தை எழுப்பியிருந்தார்களாம். எப்படி…?