ஒரு காலத்தில் யாழ்ப்பாணத்துத் தெருக்களில் ‘டபுள் டெக்கர் பஸ்’கள் ஓடித்திரிந்தன. எழுபதுகளின் இறுதிவரையில் ஓடியதாக ஞாபகம். கே.கே.ஸ். வீதிவழியாக மானிப்பாய் வரையில் அவ்விதமோடிய ‘டபுள் டெக்கரில்’ சில தடவைகள் பயணித்திருக்கின்றேன். ‘டபுள் டெக்கரில்’ பயணிக்கையில் எனக்கு எப்பொழுதுமே மேற்தட்டில் பயணிப்பதுதான் விருப்பம். ‘டிக்கற்’ எடுத்ததுமே மேலுக்கு ஓடிவிடுவேன். மேல் தட்டிலிருந்தபடி இருபுறமும் விரியும் காட்சிகளைப்பார்த்தபடி, அவ்வப்போது பஸ்ஸுடன் உராயும் இலைகளை இரசித்தபடி செல்வதில் அப்பொழுது ஒரு ‘திரில்’ இருக்கத்தான் செய்தது.
‘டொராண்டோ’வில் உல்லாசப்பிரயாணிகள் நகரைச்சுற்றிப்பார்ப்பதற்காக இவ்விதமான ‘டபுள் டெக்கர்’ பஸ்களை இன்னும் பாவிக்கின்றார்கள். அவற்றைப்பார்க்கும் சமயங்களிலெல்லாம் அன்று யாழ்ப்பாணத்தில் ‘டபுள் டெக்கரி’ல் பயணித்த பால்ய காலத்து அனுபவங்கள்தாம் நினைவுப் புற்றிலிருந்து படம் விரிக்கும். ‘டபுள் டெக்கரில்’ பயணிப்பதைப்பற்றி ஏன் துள்ளிசைப்பாடகர்கள் ‘டபுள் டெக்கரில்’ பஸ்ஸில் போனேனடி!’ என்று பாடல்கள் எதுவும் எழுதவில்லை என்று இவ்விதமான சமயங்களில் தோன்றுவதுண்டு.
‘டபுள் டெக்கர்’ பஸ் என்றதும் ஞாபகத்துக்கு வரும் இன்னொரு விடயம். நண்பரொருவர் மானிப்பாய்ப்பக்கமிருந்து வருபவர். அவரது High school sweet heart’ ஒருவர் யாழ் வேம்படியில் படித்துக்கொண்டிருந்தார். இவர் என்ன செய்வாரென்றால் பாடசாலை முடிந்து அந்தப்பஸ்ஸில் பயணிக்கும் அந்தப்பெண்ணைப்பார்ப்பதற்காக, அவரது கவனத்தைக் கவர்வதற்காக யாழ் பொது சனநூலகத்துக்குச் சென்று , காத்திருந்து, பாடசாலை முடிந்து அந்த பஸ்ஸில் பயணிப்பார். ஒருபோதுமே நூலகப்பக்கமே செல்லாத நண்பன் இவ்விதம் நூலகம் சென்றது அக்காலத்தில் எமக்கு வியப்பினைத்தந்தது. பின்னர்தான் உண்மை புரிந்தது. ஆனால் அவரது முயற்சி அவருக்கு வெற்றியளிக்கவில்லை. இவ்விதம் யாழ்ப்பாணத்து ‘டபுள் டெக்கர்’களில் பல காதல் காவியங்களும் நிகழ்ந்ததுண்டு 🙂 காதல் காவியங்கள் எல்லாமே தோல்வியில் முடிபவைதாமே. 🙂 அந்த வகையில் நண்பரின் காதலும் காவியமாகிவிட்டது. 🙂
வள்ளுவர் கம்பன் இளங்கோ பாரதி முதலான முன்னோடிகளை நாம் நேரில் பார்க்காமல் இவர்கள்தான் அவர்கள் என்று ஓவியங்கள் உருவப்படங்கள் சிலைகள் மூலம் தெரிந்துகொள்கின்றோம். இவர்களில் பாரதியின் ஒரிஜினல் படத்தை நம்மில் பலர் பார்த்திருந்தாலும், கறுப்புக் கோர்ட் வெள்ளை தலைப்பாகை தீட்சண்யமான கண்களுடன் பரவலாக அறிமுகம்பெற்ற படத்தைத்தான் பார்த்து வருகின்றோம். அந்தவரிசையில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மனை நடிகர் திலகம் சிவாஜியின் உருவத்தில் திரைப்படத்தில் பார்த்துவிட்டு அவரது சிம்ம கர்ஜனையை கேட்டு வியந்தோம். பிரிட்டிஷாரின் கிழக்கிந்தியக்கம்பனிக்கு அஞ்சாநெஞ்சனாகத் திகழ்ந்து இறுதியில் தூக்கில் தொங்கவிடப்பட்ட வீரபாண்டியகட்டபொம்மன் மடிந்த மண் கயத்தாறைக் கடந்து 1984 இல் திருநெல்வேலிக்குச் சென்றேன். கட்டபொம்மன் தூக்கிலிடப்பட்ட அந்தப் புளியமரம் இப்பொழுது அங்கே இல்லை. கட்டபொம்மன் பற்றிய பல கதைகள் இருக்கின்றன. அவன் ஒரு தெலுங்கு மொழிபேசும் குறுநில மன்னன் என்றும் வழிப்பறிக்கொள்ளைக்காரன் எனவும் எழுதப்பட்ட பதிவுகளை படித்திருக்கின்றேன். இவ்வாறு கட்டபொம்மனைப் பற்றிய தகவல்களைத் தெரிந்துகொள்வதற்கு முன்பே எனது இளம்பருவ பாடசாலைக்காலத்தில் இலங்கை வானொலியில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் திரைப்படத்தில் சக்தி கிருஷ்ணசாமியின் அனல்கக்கும் வசனங்களை சிவாஜிகணேசனின் கர்ஜனையில் அடிக்கடி கேட்டதன்பின்பு- அந்த வசனங்களை மனப்பாடம்செய்து பாடசாலையில் மாதாந்தம் நடக்கும் மாணவர் இலக்கிய மன்ற கூட்டத்தில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் வேடம் தரித்து நடித்தேன். ஜாக்சன் துரையாக நடித்த மாணவப்பருவத்து நண்பன் சபேசன் தற்பொழுது லண்டனிலிருக்கிறான். இடைசெவலைக் கடந்துதான் திருநெல்வேலிக்குப்போக வேண்டும். வழியில் வருகிறது கயத்தாறு. அந்த இடத்தில் இறங்கி கட்டபொம்மன் சிலையைப்பார்த்தேன். பாடசாலைப்பருவமும் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் திரைப்படமும் நினைவுக்கு வந்தன. அவ்விடத்தில் அந்தச்சிலை தோன்றுவதற்கு முன்னர் மக்கள் தாமாகவே ஒரு நினைவுச்சின்னத்தை எழுப்பியிருந்தார்களாம். எப்படி…? 
– யாழ் இந்துக்கல்லூரி (கனடா) அமைப்பினரின் வருடாந்த நிகழ்வான ‘கலையரசி 2016’ விழா மலருக்காக, எழுத்தாளர் சொக்கனைப்பற்றிச் சுருக்கமாக எழுதிய கட்டுரையிது. – 
சிக்காகோ ஓ ஹரே சர்வதேச விமானநிலையத்தில் இருந்து காலை 10:40க்குப் புறப்பட்ட அமெரிக்கன் எயர்லைன்ஸ் விமானம் ரொறன்ரோ நோக்கி;ப் பறந்து கொண்டிருந்தது. 
