)
‘லண்டன் மேடைகள் சனி, ஞாயிறு தினங்களில் கலை, இலக்கியம், நினைவுதின விழாக்கள், பரிசளிப்பு விழாக்கள், பாடசாலை விழாக்கள் என்று களை கட்டி பிரகாசித்துக்கொண்டே இருக்கின்றது. லண்டன் தமிழ் கராசாரத்தை பேணும் வகையில் கலைகளில் ஆர்வம் காட்டி வருவதையும் அவதானிக்க முடிகின்றது. இசைச் சூழல் உடலைத் தட்டி எழுப்புகிறது. பாதிக்கப்பட்ட உணர்ச்சிகளை கிளர்த்திக் குணப்படுத்துகிறது. மனதைக் குவியச் செய்கிறது. ஆரோக்கியமாக வாழ வைக்கின்றது. என்றெல்லாம் இசையின் இனிமையில் மயங்காதவர்கள் யாருமே இல்லை என்பதை எல்லாம் நாம்; அறிவோம். அந்த வகையில் செல்வி பி;ரித்தி மகேந்திரனின் சமர்ப்பணம் அமைந்திருந்தது என சிறப்பு விருந்தினராக வருகை தந்து பேசிய ராமநாதன் குருக்கள் தனது உரையில் கூறியிருந்தார்.’ ‘கானடா ராகத்தில் ராமநாத் சீனிவாச ஐயங்கர் இசையமைத்த கண்ட ஜாதி அட தாளத்தில் அமைந்த ‘நேர நம்’ வர்ணத்துடன் கச்சேரியை ஆரம்பித்த செல்வி பிரித்தி மகேந்திரன் முத்துசுவாமி டிக்சிதர் இயற்றிய ஆதி தாளத்தில் – ஹம்சத்தவனி ராகத்தில் அமைந்த வாதாபி கணபதிம், மற்றும் எம்.என். தண்டபாணிதேசிகர் இயற்றிய அமிர்தவக்கினி ராகத்தில் – தாளம் ஆதியில் அமைந்த ‘என்னை நீ மறவாவாதே’, தியாகராஜ சுவாமிகள் கௌளை ராகம் – தாளம் ஆதியில் அமைந்த பஞ்ச ரத்தின கீர்த்தனை ‘தூ டூ கு கல’, மேலும் ‘பரோவா பாரமா’ என்ற பௌகுதாரி ராகத்தில் அமைந்த தியாகராஜ சுவாமிகள் இயற்றிய பாடல், நாகபூஷணி அம்மனுக்கு கே. மணிபல்வனின் தந்தை கனகரட்னம் இயற்றிய ‘எத்தனை காலம்’ என்ற பாடலுக்கு ஆதி தாளம் – காப்பி ராகத்தில் கே. மணிபல்லவம் இசையமைத்த பாடல் , பிரித்தியின் குரு மணிபல்லவம் கே. சாரங்கன் இயற்றி இசையமைத்த சிவரஞ்சனி ராகத்தில் – தாளம் ஆதி – தில்லானா போன்ற பல ராகங்களில் அமைந்த பாடல்களை பாடி கச்சேரியை இனிமை, கம்பீரம், குழைவு, சோகம், ஏக்கம் நிறைந்த பாவங்களால் அவரது இசை மாறிமாறி ஒலித்தமை பாராட்டுக்குரியது என மேலும் அவர் பாராட்டினார்.’
வளர்ந்துவரும் அறிவியல் முன்னேற்றத்தில் கணினிப் பயன்பாடுகள் மிக இன்றியமையாத பங்கு வகிக்கின்றது. கணினிப் பயன்பாடுகள் இல்லாத துறைகளே இல்லை எனலாம். இன்று கிராமங்களில் கூட இணையப்பயன்பாடு என்பது மிக சாதாரணமாக உள்ளது. எனவே இணையக் கலாச்சாரம் அதீத வளர்ச்சியடைந்து வருகிறது. இன்று இணையம் ஒரு ரூபாய் நாணயத்தைப்போல நன்மை, தீமைகள் என இரண்டு பக்கங்களைக் கொண்டுள்ளது.
)
)
)
)
)
பல படைப்பாளிகள் தமது இலக்கியப்பிரதிகளை எழுதும்பொழுது இயற்பெயரை விடுத்து புனைபெயர்களில் அறிமுகமாவார்கள். பலர் தமது பிறந்த ஊருக்குப்பெருமை சேர்க்கும் வகையில் தமக்குத்தாமே ஊருடன் இணைந்த புனைபெயர்களை சூட்டிக்கொள்வார்கள். பின்னாளில் அவர்களின் இயற்பெயரை பிறப்புச்சான்றிதழ் -பதிவுத்திருமண சான்றிதழ் – மரணச்சான்றிதழ்களில்தான் காணமுடியும். இலக்கிய வட்டத்திலும் குடும்ப மட்டத்திலும் புனைபெயரே நிலைத்துவிடும். கிழக்கு மாகாணத்தில் இஸ்மாயில் என்ற பெயரில் ஒரு எழுத்தாளர் இருந்தார் எனச்சொன்னால் எவருக்கும் தெரியாது. மருதூர்க்கொத்தனையா சொல்கிறீர்கள் என்று அவருக்கு மிகவும் நெருக்கமான சிலரே குறிப்பிடுவார்கள். கிழக்கு மாகாணத்தில் கல்முனைக்கு அருகாமையில் பெரிய நகரமும் அல்லாமல் சிறிய கிராமமாகவும் காட்சியளிக்காத கடலோர சிற்றூர் மருதமுனை. இந்த ஊரில் மருதூர் ஏ. மஜீத் – மருதூர்க்கனி – மருதூர் வாணன் என்ற பெயர்களில் எழுதியவர்களின் வரிசையில் முன்னோடியாக இருந்தவர் மருதூர்க்கொத்தன். 1935 ஜூன் மாதம் 6 ஆம் திகதி அநுராதபுரத்தில் பிறந்த இஸ்மாயில் என்ற மருதூர்க்கொத்தன் (இன்று அவர் உயிருடன் இருந்திருந்தால் 79 ஆவது வயதை குடும்பத்தினருடனும் இலக்கிய நண்பர்களுடனும் கொண்டாடியிருப்பார்.) 2004 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரில் மாதம் 19 ஆம் திகதி மறைந்தார்.
)
)
)
){kind=link}